حدود نیمی از جمعیت کشور زنان هستند. بنابر آخرین آمار سازمان سنجش آموزش کشور بیش از 63 درصد پذیرفته شدگان مراکز آموزش عالی نیز زنان هستند. در شرایط کنونی، که نرخ بیکاری بسیار بالاست، شانس پیدا کردن شغل برای افرادی که تحصیلات عالی دارند نسبت به دیگران بیشتر است، بنابراین، نرخ بیکاری در بین مردان، نسبت به زنان، افزایش می یابد. این مساله دو مشکل برای جامعه ایجاد می کند. اول اینکه، در عرف اجتماعی و مذهبی ما مرد نان آور خانه است. پس پذیرفتن این امر که وظیفه مرد را زن بر عهده بگیرد بسیار دشوار است. دوم اینکه، در آینده بسیار نزدیک تعداد زنانی که تحصیلات عالی دارند از مردان مجرد با تحصیلات عالی بیشتر خواهد شد. بالتبع، زنان تحصیلکرده خواهان ازدواج با مردان تحصیلکرده هستند که با توجه به آمار موجود، شدنی نیست و مشکل ازدواج زنان تحصیلکرده یک معضل اجتماعی می شود. به هر حال، تحولات اجتماعی دو دهه اخیر، نیز پذیرش کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان از سوی جمهوری اسلامی ایران سبب تحول در وضعیت تحصیلی و اشتغال زنان شده است. برای مقابله با مشکلات ناشی از این امر باید نگرشهای جامعه را با راهکارهای فرهنگی تغییر داد و پیامد تعداد بیشمار زنان مجرد تحصیلکرده را، همچون جوامع صنعتی پذیرفت.